Ο Max Verstappen κέρδισε το πρώτο Ολλανδικό Grand Prix που είχαμε στη Formula 1 μετά από 36 χρόνια και αποθεώθηκε από την πορτοκαλί λαοθάλασσα οπαδών του.   

Οι δύο διεκδικητές του πρωταθλήματος ξεκίνησαν την κούρσα από μπροστά, με τον Max Verstappen να νικά τον Lewis Hamilton στην εκκίνηση και να απογειώνει την εξέδρα με τους χιλιάδες πορτοκαλί συμπατριώτες του, που είχαν μάτια μόνο για τον ίδιο και που κατέκλισαν κυριολεκτικά την πίστα.

Την προηγούμενη φορά που η Formula 1 επισκέφτηκε την πίστα, το 1985 (τελευταία νίκη στην καριέρα του θρυλικού Niki Lauda) o Max δεν ήταν καν γεννημένος (αυτό θα συνέβαινε 12 χρόνια αργότερα) το ολλανδικό πλήθος όμως δεν αγάπησε ποτέ άλλον κανένα.

Οι δύο Mercedes προσπάθησαν στα αρχικά στάδια της κούρσας να ξεκάνουν τον Verstappen, χρησιμοποιώντας διαφορετική στρατηγική με τον Bottas στην προσπάθειά τους να κρατήσουν για λίγο τον Ολλανδό πίσω από τον Φινλανδό και επιτρέποντας στον Hamilton να τον πλησιάσει, ωστόσο, ο Max (που πάλεψε για άλλη μια φορά μόνος, χωρίς την συμπαράσταση του Perez) δεν ήθελε να ξέρει και κατάφερε να ξεγλιστρήσει σαν  χέλι μέσα απ’ τα νύχια των δύο κυνηγών της γερμανικής ομάδας.

Ο Hamilton περιορίστηκε τελικά στη δεύτερη θέση και στον… ένα έξτρα βαθμό που προσφέρει ο ταχύτερος γύρος (σταμάτησε στα pits για φρέσκα ελαστικά δύο γύρους πριν από το τέλος!) καθώς η πλάστιγγα γέρνει όλο και περισσότερο τώρα προς την πλευρά του Max και των Κόκκινων Ταύρων.

Στο τέλος η πίστα πνίγηκε στα πορτοκαλί καπνογόνα, με το ένθερμο Ολλανδικό πλήθος να παίρνει εκείνο που ήθελε και να αποθεώνει τον λατρεμένο της ήρωα, επισκιάζοντας με τις επευφημίες τους τη λαλιά των κινητήρων της F1.

Ταχυδακτυλουργικά από τον Alonso

Ο Alonso έκανε για άλλη μια φορά τα ταχυδακτυλουργικά του στην εκκίνηση, κερδίζοντας δύο θέσεις στην ελικοειδή πίστα και προσπερνώντας τον ομόσταβλό του, Esteban Ocon, από την εξωτερική πλευρά της κεκλιμένης στροφής Hugenholtz, δείχνοντας σε όλους πως ένας πιλότος της παλιάς σχολής μπορεί να κάνει μικρά θαύματα σε μια παλιάς σχολής πίστα.

Η συγκεκριμένη στροφή προσέφερε δύο διαφορετικές γραμμές, εσωτερική και εξωτερική, δικαιώνοντας όσους παρακολουθούμε με πάθος τους αγώνες στις οβάλ αρένες των Indycars, με την τελευταία στροφή, που φέρει το όνομα του μεγάλου (και αγαπημένου!) Ολλανδού πιλότου Arie Luyendyk, δύο φορές νικητή του Indy 500 στην οβάλ πίστα της Indianapolis, να εκσφενδονίζει με φανταστικό τρόπο τις βολίδες στην μεγάλη ευθεία με τις χιλιάδες των οπαδών

Για την ιστορία να αναφέρουμε πως το προηγούμενο καλύτερο αποτέλεσμα από έναν ντόπιο πιλότο στη Zandvoort σημειώθηκε στον τραγικό αγώνα του 1973 (ο Roger Williamson κάηκε ζωντανός στο μονοθέσιο του) όταν ο Gijs van Lennep, δύο φορές νικητής στην 24ωρη κούρσα του Le Mans, τερμάτισε στην έκτη θέση με την Iso Marlboro, που στο μέλλον θα γινόταν ουσιαστικά η ομάδα της Williams. Σημ.: Μία έκτη θέση στη Zandvoort πέτυχε και ο Ολλανδός αριστοκράτης Carel Godin de Beaufort, το 1962 με την εργοστασιακή ομάδα της Porsche, προτού σκοτωθεί το 1964 στην τρομακτική πίστα του Nordschleife._Δημήτρης Γιόκκας